ГЕРОИН гречка Удомля

Ахаха, салют, наркоманы и наркоманки! Я тут загорелась рассказать вам историю, которая оборвала мою голову и срубила кучу закладок. Как я купила героин и сняла клип на ютуб, который разлетелся на 10 миллионов просмотров! Ну, начну пожалуй с самого начала. Вышла я на улицу, шныряя на своих черных коноплях и обхаживая джефом, ведь эта шняга сырая, а значит — не стоящая внимания. Никакого угара от такой шляпы не получишь, даже если заэфедринить как следует. Ну и ладно, пусть побудет в моем рюкзаке для экстренного случая, подумала я. В общем, прогуливалась я по улочкам своего города, впиваясь во все красивые пацаны вокруг. И тут, как рожденная творить истории, мне пришла идея! Почему бы не снять клип и не стать известной? Завела я свой канал на ютубе и начала смаковать план. Смотрела я этих блогеров, и думала: "А чего, смогу и я! Лицо мое играет эмоциями, а героин даст мне нужную поддержку!" Вот так-то! подумала я и пошла на поиски главной героини своего ролика. Стерлись мои подошвы, пока я собирала свою компанию необычайных личностей, которые были готовы пойти на все ради угара и славы. Так и найден у меня был Дикий Миша, чувак с татуировкой алкогольной баклажки на запястье, Молодой Глеб, который даже в самый жаркий день носит плащ и рогатку, и, конечно, Сережа-Колянчик, который всегда находит самые фрешовые закладки и радует нас своим неудачным юмором. Ну что, вооружившись кучкой душевных идиотов, мы начали съемку. Шли дни и ночи, а мы втыкали в наш проект. В этом купе мы были настоящими бойцами, готовыми биться до последней капли своей крови. Боролись мы с предубеждениями, неучетками, и бездумно распространявшимися мемами. Видимо, наркотики все-таки лучше не злоупотреблять, чтобы нормально продуктивно работать.

А вот и финал нашего шедевра! Представляете, нас с ребятами показали всему миру! Десять миллионов глаз усмотрели нас, десять миллионов сердец были пленены нашей безумной энергетикой! И мы знали, что нам теперь дорога не только на улицах нашего города, но и в сердцах настоящих жителей планеты! Конечно, нас ждали слава и благорастворение, но мы не забывали о главном: дружбе и взаимной поддержке. Хоть наша компания и была из сборной страны глупых и безответственных, но мы были единым целым, которое творило настоящую химию. И не только в прямом, но и в переносном смысле. Теперь я могу с гордостью сказать, что я провела волшебное путешествие в мир наркотических галлюцинаций, сняла клип на ютуб, который взорвал интернет, и стала частью этого безумного угара, который не оставит меня равнодушной ни на один день. Ведь кадры из нашего клипа теперь украшают не только квартиру моей бабушки, но и сердца и дома многих зрителей по всему миру.

Моменты угара:	Моменты эйфории:
1. Прыжки с крыш, где мы курили и обсуждали новые планы.	1. Попадание нашего клипа в рекомендации ютуба и взрыв просмотров.
2. Полный угар на вечеринках с разбитыми стаканами и драками.	2. Встречи с незабываемыми поклонниками по всему городу.
3. Запретная любовь с Молодым Глебом, которая закончилась раньше, чем началась.	3. Звонки от продюсеров и предложения о съемке в кино.

В общем, друзья, мораль такова: наркотики и клипы — это не то, ради чего стоит жить. Но иногда, если ты сделаешь правильный выбор в своей жизни, они могут помочь тебе найти себя и сделать что-то, что ты никогда не смог бы сделать без них. Покажите всему миру, на что способны настоящие наркоманы, и не забывайте, что наш мир — это большая наркотическая шняга, где каждый ищет свою дозу счастья.

Як я купив героїн і став зарабляць більш за маўклява родыцаў

Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.

Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.

Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.

Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.

Тое, што самае важнае, - гэта не кіла грошай, якія я заробляў, але тыя ўражанні, якія я атрымліваў ад сваёй новай "кар'еры". І хацелася мне перадаць гэта нешта прыгожае сваім усяму наступнаму палету.

Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.

І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!

Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.

Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.

Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.

У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.

На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!